Ημέρα "Λευκού Μπαστουνιού"

"ΗΜΕΡΑ ΛΕΥΚΟΥ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙΟΥ "
1ο Γυμνάσιο Σταυρούπολης

Είδα τους μαθητές μου να επιστρέφουν από μια ιδιαίτερη διδακτική επίσκεψη. Πήραν μέρος σε μια διαδικασία ευαισθητοποίησης για τα παιδιά με μειωμένη όραση στο μουσείο σύγχρονης τέχνης.
Μού φώναζαν με χαρά πόσο καλή ήταν η εμπειρία τους. Μου έδειχναν τα χαρτιά τους όπου έγραψαν με τη μέθοδο των τυφλών.
Είδα τα πρόσωπά τους να λάμπουν. Είδα τη χαρά μιας ανέλπιστης εμπειρίας. Είδα την ανακάλυψη και άλλου κόσμου. Με συγκίνηση κάποια παιδιά μου έλεγαν πόσο καλά πέρασαν. Καταλάβαινα οτι κάτι παραπάνω από μια απλή διδακτική επίσκεψη ήταν. Ένιωσα πόσο γυμνό είναι το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Κατάλαβα πόσο φτωχή είναι η παρεχόμενη παιδεία στα παιδιά μας. Όχι πως είχα άλλη άποψη. Άλλά πόσο έντονα μου μεταφέρθηκε από τους μαθητές μου. Δίπλα στα τυφλά παιδιά ένιωσαν άνθρωποι μαθαίνοντας.
Μου ζήτησαν κι άλλες τέτοιες επισκέψεις. Πρώτη φορά που δε μίλησαν για τη χαρά της χαμένης ώρας αλλά για τη χαρά της ώρας που διδάχτηκαν. Κρύβοντας τα μάτια τους με μια μάσκα για να νιώσουν. Αγγίζοντας με τα χέρια τους ένα άλλο κόσμο. Νάναι καλά όλα τους που έμαθαν και μένα να βλέπω καλύτερα.

ΣΑΝ ΜΙΑ ΑΡΧΗ

Σαν μια αρχή

Σαν κάθε αρχή

που δε μπορεί νάχει τέλος

παρά το θάνατο ή το αθάνατο

σ΄ ένα σύστημα ακαθόριστο κι αυτό

αρχίσαμε

κάπου κει π΄ ανατέλλει ένας ήλιος στα μάτια μας

μια ζωή δίχως τέλος.

Το τέλος δεν είναι αντικείμενο.

Μας ενδιαφέρει η ακολουθία

Απ΄ τις ώρες της ζωής μας

πούρχονται και φεύγουν ,

Σαν μια αρχή

Σαν κάθε αρχή

που δε μπορεί νάχει τέλος

παρά το θάνατο ή το αθάνατο

σ΄ ένα σύστημα ακαθόριστο κι αυτό .

Κάπως έτσι αρχίσαμε τη ζωή μας

Και φτιάχνουμε τα νούμερα

Απ΄ την ακολουθία

Που μας σφραγίζει για να περάσουμε

σ΄ άλλους χώρους

σ΄ άλλους χρόνους

άνθρωποι ή τίποτα.

Εκδήλωση αποφοίτων 18 Ιουνίου 2008

Συγκινητική και όμορφη βραδυά στην αυλή του 1ου Γυμνασίου Σταυρούπολης

Όλα έτοιμα για την εκδήλωση

Δεν χρειάζεται να χτυπήσει το κουδούνι

Την Τετάρτη 18 Ιουνίου, στις 7 μμ.

το 1^ο Γυμνάσιο Σταυρούπολης, πρώην Στ’ Γυμνάσιο Αρρένων, γεφυρώνει το χρόνο τιμώντας,

μαζί με τους φετινούς απόφοιτους,

και τους πρώτους απόφοιτους του σχολικού έτους 1964-65.

Ο διευθυντής του 1^ου Γυμνασίου Σταυρούπολης,

ο δήμαρχος Σταυρούπολης,

ο σύλλογος διδασκόντων και

ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων του 1^ου Γυμνασίου Σταυρούπολης

προσκαλούν κι εσάς

σ’ αυτό το αντάμωμα αναμνήσεων και ονείρων

με φιλέματα, ποτό και εκπλήξεις.

Μουσική και τραγούδι από τον Κώστα Πρατσινάκη.

Εκδήλωση τιμής στους απόφοιτους του 1965 στις 18 Ιουνίου 2008 το βράδυ

Με απόφασή του ο σύλλογος διδασκόντων του 1ου Γυμνασίου Σταυρούπολης σε συνεργασία με το σύλλογο γονέων του σχολείου μας, οργανώνουν γιορτή για τους απόφοιτους του 2008 αλλά και του 1965.
Θα συναντηθούν και θα τιμηθούν από το σχολείο δύο μακρινές γενιές.
Οι πρώτοι που αποφοίτησαν στη Σταυρούπολη το 1965, από το ΣΤ΄ Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης και οι φετινοί απόφοιτοι.
Στην αυλή του σχολείου στις 18 Ιουνίου 2008 το βράδυ θα τιμήσουμε αυτούς που αποφοιτούν φέτος αλλά θα πάμε πίσω στις μνήμες του 1965. Να ακούσουμε από πρωταγωνιστές το κλίμα της εποχής. Να ζήσουμε τα συναισθήματά τους. Να τους τιμήσουμε.
Σας καλούμε στην εκδήλωσή μας. Κάθε βοήθεια στην καλύτερη οργάνωσή της δεκτή. Κυρίως όμως η βοήθειά σας να βρούμε όλους τους παλιού μαθητές.

ΣΤΙΣ ΜΑΥΡΕΣ ΤΡΥΠΕΣ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ

Κοιτάζω γύρω μου…

άπειρη …, άπειρη …

η ομορφιά των ανθρώπων.

Κοιτάζω πάλι γύρω μου…

άπειρος … , άπειρος …

ο πόνος των ανθρώπων.

Κοιτάζω παντού

άπειρος … , άπειρος …

κι ο ξεπεσμός του.

Σκύβω το κεφάλι στις μαύρες τρύπες του αύριο

Άπειρος κι ο πόνος της καρδιάς μου.

Ο χρόνος κατεβαίνει και μας βασανίζει.

Κι ο αγώνας που

δε λέει να καρπίσει.

Κι ο θάνατος πούρχεται.

να μας ακουμπά μ΄ άπειρες διαστάσεις .

Μα η αγάπη σου

άυλη κι άπειρη

την ψυχή μου κρατά μακριά .

Στην τροχιά του φωτός

που καμπυλώνεται στα μάτια σου.

14-1-77

Εκδήλωση τον Ιούνιο για τους απόφοιτους του 1965!

Προσπαθούμε να μαζέψουμε υλικό και φωτογραφίες που θα είναι στη διάθεση όλων.
Η ομάδα των μαθητών και των καθηγητών έκανε αρκετή δουλειά μέχρι σήμερα, μέρος της οποίας είναι στη διάθεσή σας.
Σε εκδήλωση που θα γίνει τον Ιούνιο και θα ανακοινώσουμε σύντομα θα παρουσιαστεί το αποτέλεσμα της δουλειάς, έκθεση φωτογραφίας, τιμητική εκδήλωση για τους απόφοιτους 2007-2008 και τιμητική εκδήλωση για τους απόφοιτους της χρονιάς 1964-1965 της πρώτης που φοίτησε στο νέο διδακτήριο της Σταυρούπολης το 1965. Θα υπάρχουν και άλλες εκπλήξεις. Όσοι έχετε υλικό, ιδέες και διάθεση ελάτε χωρίς πρόσκληση. Πληροφορίες στο 1ο Γυμνάσιο Σταυρούπολης

Φωτοσκιές στο χρόνο

ΣΤ΄ Αρρένων 1972, Ρούπελ

Ε΄

Πού 'ναι αυτός που τραγουδάει τον αυγερινό

αυτός που τραγουδάει

τη βουή της θάλασσας

αυτός πού παλεύει

το σκοτείνιασμα τ΄ ορίζοντα;

Πούναι αυτός που τραγουδάει το χθες

αυτός που δουλεύει το σήμερα

αυτός που χαμογελάει το αύριο;

Αυτός ζεσταίνει σαν τον ήλιο

δροσίζει σαν τ' αγέρι.

Αυτός ο χτύπος της καρδιάς μας

πού πασχίζει να σηκωθεί ψηλά. .

Πιο ψηλά

λίγο πιο ψηλά.

Πιο απλά

λίγο πιο απλά.

Ναι. Αυτός που θα τραγουδήσει πιο απλά

θα ναι σαν και μας

Μόνο θα ξέρει καλύτερα από μας

να δίνει το χέρι

να χαμογελάει.

Γ. Καριπίδης, Φτερουγίσματα

Αντί απαγγελίας στη ζεστή ποιητική βραδιά "Ελάτε μ' ένα ποίημα" και στα όμορφα νιάτα του 1ου Λυκείου Σταυρούπολης

Μνήμες ΣΤ΄ Αρρένων

Ημερήσια εκδρομή στους Ευζώνους το 1972. Πρώτος αριστερά ο Ποιμενίδης Γιώργος που "ευθύνεται" για αρκετές συγκεντρώσεις αυτής της παρέας με πρώτη το 1992!

Τα παιδιά του 1ου Γυμνασίου μαζεύουν φωτογραφικό υλικό. Δημιουργούν με υπομονή το ιστορικό αρχείο του σχολείου μας.

μοίρα κι άνθρωποι

Αν αξιώσει και φτερουγίσουν πάλι

τα πουλιά της ελπίδας

το βλέμμα μου θα στρέψω σ΄ ήσυχες αμμουδιές

να παλέψει με τη μουσική της αφρισμένης θάλασσας

κι ας γκρεμιστεί

στα βράχια της λησμονιάς.

Αν αξιώσουν να μην ανθίσουν πάλι

τ' άνθη της καρτεροσύνης

θα χαράξω τα φτερουγίσματα της ψυχής

με τα χρέη της ζωής μου

σε σώματα ατσαλένια και θαμπά

και θα μετρώ τα παιδιά που θα γεννηθούν

στ΄ αγνάντεμα της ελπίδας

και της καρτεροσύνης.

ΣΤ΄ Αρρένων Θεσσαλονίκης: Εμείς ξεκινήσαμε...

Μαζευτήκαμε την Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2008. Γύρω στα είκοσι πέντε παιδιά ηλικίας 12 μέχρι 14 χρόνων. Μαθητές του 1ου Γυμνασίου Σταυρούπολης. Μαζί τους ήμασταν δύο καθηγητές . Η συζήτηση γύρω από την ιστορία του "σχολείου" μας.
Δεν είναι το κτίριο η ιστορία, αλλά οι άνθρωποι που πέρασαν. Οι μνήμες που σε κάνουν να νιώθεις! Ο αγέρας της νιότης σου που σε διαπερνά σαν γλυκιά μελωδία των ονείρων.
Οι καθηγητές προσπαθούν να φέρουν τους μαθητές κοντά στο στόχο. Θέλουμε να γράψουμε την ιστορία του σχολείου μας και θα το κάνουμε. Αλλά το πάντρεμα των γενεών δύσκολο. Δύσκολο να μεταφέρεις σε μαθητή νοσταλγία. Δύσκολο να εξηγήσεις για μνήμες. Πως να τους μιλήσεις για την θρυλική ομάδα βόλεϋ του ΣΤ; Ήταν τότε η ραχοκοκαλιά της Εθνική Ελλάδος. Τι να τους πεις για το Βασίλη τον Κοκόλη. Τον σπουδαίο γυμναστή που εμεις είχαμε την τύχη να έχουμε καθηγητή; Πως να εξηγήσεις την νοσταλγία του Ποιμενίδη; Θέσαμε ερωτήματα: Έχουμε άραγε σπουδαίους ανθρώπους που αποφοίτησαν απο εδώ; Μπορούμε να τους βρούμε; Ο δήμαρχός μας ήταν μαθητής του ΣΤ. Να ζητήσουμε τις σκέψεις του; Σε πόσα σπίτια άραγε υπάρχουν φωτογραφίες που θα άξιζε να βρούμε και να φέρουμε, ώστε να φτιάξουμε ένα σημαντικό αρχείο; Είπαμε πολλά. Τα βλέμματα των παιδιών άλλαξαν. Βρήκαμε οτι αξίζει να δουλέψουμε. Χωριστήκαμε σε ομάδες. Φωτογραφίες, συνεντεύξεις, δομή υλικού, ηλεκτρονική βάση αρχείου. Νιώσαμε ότι οι μαθητές μας άγγιξαν το σχοινί που τους πάει στο δρομολόγιο της μνήμης και στο δρόμο της δημιουργίας. Έγινε καλή αρχή. Ελάτε και σεις μαζί μας αν θέλετε.

Σκάνδαλα παντού;

Ανεξέλεγκτες εξουσίες διασπαθίζουν τα χρήματα του Ελληνικού λαού!

Ανήμποροι οι πολίτες παρακολουθούμε την τέλεια διαφθορά.

Θα πληρώσουμε ακριβά ως τόπος αυτήν τη σιωπή των πολλών!

Μια μικρή ιστορία δίπλα μας. Θεσσαλονίκη... Δήμος Λαχανά, τοπική εξουσία αλλά με πολλά χρήματα λόγω ΧΥΤΑ.

Οκτώ χρόνια τώρα. ΠΟΛΛΑ εκατομμύρια Ευρώ χορεύουν ανέλεγκτα.

Βλέπεις δεν υπάρχει εκεί Ελεγκτικό να ελέγξει! Οπότε ΠΑΜΕ εκδρομή τζάμπα! Πληρώνουν τα κορόιδα οι Έλληνες. Μόνο μια εκδρομή κόστισε 1 εκατομμύριο και βάλε. Αναθέτουμε ανύπαρκτα ΕΡΓΑ σε διεφθαρμένη δημοτική επιχείρηση και..... ΆΣΤΑ να πάνε! Κανείς δεν μπορεί να ελέγξει τίποτε. Ζήτησαν έλεγχο οι δημοτικοί σύμβουλοι. Δεν τους δίνουν ούτε αποφάσεις, ΟΥΤΕ πρακτικά δημοτικού συμβουλίου( δεν κάνω πλάκα και αίτηση κάναμε!). Ούτε με παρέμβαση εισαγγελέα τα έδωσαν. Απόλυτο σκοτάδι στο ΔΗΜΟ ΛΑΧΑΝΑ. Μαύρη τρύπα στη δημοκρατία μας. Πως να κάνεις το καθήκον σου; "Επικαλούνται" την σχέση τους με τον πρωθυπουργό. Για όλα ο Καραμανλής φαίνεται φταίει!

Δυνατές εξουσίες βλέπεις. Ποιος τους καλύπτει άραγε;

Απολαύστε τους:

Στις 13 Απριλίου 2007 το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Λαχανά αποφασίζει κατά πλειοψηφία να πάει όλους τους δημότες πενθήμερη εκδρομή στην Κρήτη προϋπολογισμού 1.170.000 Ευρώ, συνεχίζοντας τις παράνομες επιλογές των προηγούμενων διοικήσεων.

Η αντιπολίτευση προσφεύγει στον Περιφερειάρχη που θεωρεί, με απόφασή του στις 16/5/07, ότι οι προσφεύγοντες δεν έχουν έννομο συμφέρον!!!

Η αντιπολίτευση προσφεύγει στην κατά νόμο αρμόδια επιτροπή του άρθρου 152 του κώδικα δήμων και κοινοτήτων και ζητεί ακύρωση των αποφάσεων του Περιφερειάρχη και του δήμου.

Η επιτροπή αποφασίζει σε συνεδρίασή της στις 8/6/07 ότι η εκδρομή του δήμου Λαχανά ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΗ και ακυρώνει τις αποφάσεις Περιφερειάρχη και δήμου.

Η διοίκηση του δήμου αναγκάστηκε, με ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου,να επιστρέψει τα 75 Ευρώ που εισέπραξε από κάθε δημότη για την εκδρομή.

Ο πρόεδρος του Ελεγκτικού Συμβουλίου ( Αθήνα) δίνει εντολή ( Ιούλιο του 2007) στο Ελεγκτικό της Θεσσαλονίκης για κατασταλτικό έλεγχο στο Δήμο Λαχανά που είναι σε εξέλιξη από τον Αύγουστο του 2007 και θα διαρκέσει αρκετούς μήνες.

Όλα αυτά τα χρόνια ξεγελούσαν τους πάντες λέγοντας ότι η εκδρομή είναι νόμιμη!

Τώρα που ήρθε η σειρά της πολιτείας και του νόμου, θα μιλήσουν; Θα βγει τίποτε;

Τι πρέπει να κάνει κάποιος για να τιμωρηθεί;

Στο μεταξύ κανείς από όσους νομιμοποιούσαν τις παράνομες αποφάσεις του Δήμου Λαχανά δε λέει λέξη!

Κανείς πολιτικός δεν βγάζει άχνα! Ψιλά γράμματα να καταχράστε παράνομα 4 εκατομμύρια Ευρώ;

Περιμένουμε με αγωνία τον έλεγχο του Ελεγκτικού του οποίου ο Πρόεδρος, προς τιμή του, κινήθηκε ΑΜΕΣΑ.

Το σώμα Ελεγκτών δημόσιας διοίκησης είπε θα δούμε, θα ψάξουμε και αν..... καταλάβατε;

Ο Περιφερειάρχης δεν ενδιαφέρεται να δει που πάνε τα χρήματα του λαού; Γιατί δε ζητάει ειδικό έλεγχο; Αφού βγήκε παράνομη η ιστορία των εκδρομών τόσων ετών. ΠΟΙΟΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΗ ΝΥΜΦΗ αγαπητέ Τσιότρα; Κανένας; Με τόση ζημιά του δημοσίου, τίποτα;

Επειδή είναι δικά μας παιδιά; Φτάνει αυτό;

Περισσότερα στην ιστοσελίδα: http://users.sch.gr/gkaripid/

ΜΑΚΡΙΑ

Στων άστρων την πόλη
Που το φως άμα φθάσει βαραίνει.
Που κανείς δε μπορεί άμα φθάσει να βγει.
Πλησιάζουμε!
Ο δρόμος που πήραμε δε μας πάει αλλού.
Ο δρόμος μας . Εκεί μας πάει!
Δεν το αρνούμαστε πια.
Στου φωτός την καρδιά για πάντα αιχμάλωτοι.
Τυραννισμένοι από του δρόμου
των αισθήσεων και παραισθήσεων
μονοδιάστατους χτύπους.
Σε νιδιάστατους κόλπους των άστρων θα γείρουμε,
Εκεί που η γραμμή του φωτός
που μαζί μας πορεύεται θα μας φτάσει.
Να χαθούν σα λουστούν στης αντιύλης τη δίνη
Αυτά που στο δρόμο φρικτά μας αγγίξανε .
Μήπως βρούμε γαλήνη.
Τυραννισμένοι δε θάμαστε πια.
Μακριά απ΄ τους δρόμους της φρικτής Ιστορίας .
Μακριά του Ντιγιαρμπακίρ ,
Που γενιές εξορία μας ρίξανε
Προς το φως
Της Αλεξάνδρειας πάμε
που μας κλέψανε.
Θα σταθούμε στους βωμούς μας μπροστά.
Όπως πάντα , για λίγο.
Στους θεούς μας που χάσαμε να θυσιάσουμε,
Λίγη σκόνη των ονείρων που έμεινε.
Που μας παράτησαν εικοσιπέντε χιλιάδες φεγγάρια
Σα λερώσαμε τ΄ άγιο πρόσωπο του Χτες.
Που δε σταθήκαμε να πολεμήσουμε
Σαν το Αύριο ήρθε.
Εκεί στην Ανατολή που είμαστε.
Να θυσιάσουμε ήρθε η ώρα
Πριν να μπούμε
Στου φωτός την ανάστροφη Δύση.
Που τα πάντα βαραίνουν σα φτάσει.
Να φωτάξουν τα όλα ξανά
Εκεί στων άστρων την πόλη μπροστά
Πριν να μπούμε Ελεύθεροι
Πριν να βγούμε Ανίκητοι
Πλάι εκεί Στη Μαύρη Θάλασσα την Αγαπημένη
Που πλησιάσαμε.

5-6-2000

ΣΤ΄ Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης: Αγάπη πούγινες....

Πάει καιρός που βρεθήκαμε για πρώτη φορά το 1992. Νομίζω εκείνη η χρονιά ήταν.
Οι απόφοιτοι του 1973. Ας είναι καλά ο Ποιμενίδης ο Γιώργος. Από τότε νιώθω ότι ανήκουμε σε κάτι που "γράφει". Βρεθήκαμε κι άλλες φορές. Φοβερό συναίσθημα. Αυτό το παιχνίδισμα του χρόνου πάνω μας. Γελάσαμε και χαρήκαμε στην αρχή. Μα σαν ο θάνατος πήρε τους πρώτους από εμάς, σα να σοβαρευτήκαμε λιγάκι. Τότε σκέφθηκα ότι κάτι πρέπει να κάνουμε. Για την ιστορία του ΣΤ. Δε μου έκατσε. Ο χρόνος; Η διάθεση; Έλειψαν. Η τύχη μ έφερε καθηγητή στο 1ο Γενικό Λύκειο Σταυρούπολης (πρώην ΣΤ΄). Από τον προηγούμενο μήνα διευθυντή στο 1ο Γυμνάσιο Σταυρούπολης(στο ίδιο κτίριο). Σκέφτηκα ότι δεν έχω άλλη δικαιολογία. Ήρθε η ώρα να μου φύγει αυτό το βάρος. Το υλικό πρέπει να μαζευτεί! Να ταξινομηθεί. Να μαζέψουμε φωτογραφίες. Να γίνει κάποια εκδήλωση. Ξεκινάμε λοιπόν.
ΟΛΟΙ οι απόφοιτοι του ΣΤ΄ Γυμνασίου Αρρένων Θεσσαλονίκης αλλά και των άλλων σχολείων του ίδιου κτιρίου μπορούμε να συμμετέχουμε στην προσπάθεια αυτή.
Μια ομάδα μαθητών με δύο καθηγητές ξεκινάνε εργασία για τον ίδιο σκοπό. Υπάρχει ένα site με αυτό το περιεχόμενο : http://www.linguaclub.gr/stgymnasio/stgymnasio.htm
Μπορείτε να δείτε και τις σελίδες του σχολείου μας.