Δεν τους ξεχνάμε!
Η σκέψη μου πάει σε όλους όσους έφυγαν.
Αυτούς που ζούνε ανάμεσά μας
και καθοδηγούν την πορεία μας, χρόνια τώρα.
Τους προγόνους μας.
Τέτοιες μέρες έρχονται στην παρέα μας.
Χαίρονται με τις χαρές μας
χαμογελούν που κάποιο δάκρυ κυλάει
για έναν Αγαπημένο που έφυγε.
Ικανοποιούνται!
Οταν οι μικροί Ακούνε λόγια από τους μεγάλους.
για θυσίες ενός Παππού.
Ένας δυνατός κύκλος γεννιέται.
Ανίκητος.
Πάει χέρι-χέρι αιώνες τώρα.
Πως να μιλήσεις για τον κύκλο αυτό;
Δύσκολο να βρεις σωστά λόγια.
Όμως υπάρχουν στιγμές που τα λένε όλα.
Οι δυνατές εικόνες του κύκλου μιλάνε.
Η γραμμή των προγόνων δείχνει πως να βαδίσουμε στο Αύριο.
Σήμερα το βράδυ ας πούμε μια κουβέντα για λίγο.
Ας πούμε την πρώτη ευχή για όλους αυτούς!
8 σχόλια:
Καλή Χρονιά. Δεν ξεχνάμε, αλλά δεν παρασυρόμαστε κιόλας από συναισθηματιμσούς.
Η συναισθηματική έγερση είναι δυσκολοκατανόητη ιδιότητα, λένε δε: "Το συναίσθημα είναι ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στοιχείο της ψυχικής μας ζωής και ασκεί μεγάλη επίδραση σ' όλες τις εκδηλώσεις μας. Μάλιστα, σε αρκετές περιπτώσεις, επιβάλλεται και στη λογική και στις ιδέες μας."
Προσωπικά με ενδιαφέρει όταν μας βοηθά να παράγουμε αξίες!
Η καλύτερη στιγμή της Ολυμπιάδας στην Αθήνα. Καλό είναι να σκεφτόμαστε αυτούς που έφυγαν.
Συμφωνώ απόλυτα με τις θέσεις σου, Υπατία.
Σου εύχομαι καλή χρονιά γεμάτη πνεύμα, αίσθημα και βάθος!
Να είσαι καλά!!!
Flora, χάρηκα που σε είδα.
Νάναι το 2010 αρχή για καλύτερα πράγματα.
Τέλεια στιγμή! ΠΟΝΤΟΣ!
"...Της Γονατιστής, όταν περνάει από πάνω μου το βουβό ποτάμι των προγόνων, γονατισμένος πάνω στα καρυδόφυλλα, σκύβω βαθιά στο χώμα, για να μη βγάλουν οι ψυχές εξαιτίας μου τον παραμικρότερο παραπονιάρικο βόμβο..." (Γιώργος Ιωάννου, "Μες στους Προσφυγικούς Συνοικισμούς" από τη συλλογή "Για ένα φιλότιμο", 1964)
Να ποια χορδή άγγιξε η λιτής ευαισθησίας ανάρτησή σου, Υπατία.
Να 'σαι καλά!
Ζητάω συγγνώμη που είδα αργά την ανάρτησή σου.
Να είσαι και σύ καλά. Θα τα λέμε.
Το Υπατία σημαίνει πολλά!
Δημοσίευση σχολίου