Το 1993 ο Αθανασιάδης Δημήτρης,  Λυκειάρχης του 2ου Λυκείου Ηλιούπολης τότε, πήρε πρωτοβουλία και φυτεύθηκαν δένδρα σε όλη την αυλή. Τα πλατάνια μεγάλωσαν από τότε. Γιατί τα πότιζε μόνος του ενώ εμείς κάναμε μάθημα. Τότε φυτευσα και γω ένα μικρό δενδράκι. Ένα κέδρο.Σήμερα είναι ψηλό και όμορφο. Το βλέπω και νιώθω πολύ ωραία(περπατάω σε αυτό το δρόμο τακτικά). Όμως πιο πολύ συγκινούμε γιατί θυμάμαι εκείνο τον υπέροχο Πόντιο. Είμαι περήφανος που υπήρξα φίλος του. Θα τον θυμάμαι πάντα.