Σε όσα έρχονται

Ακούω τη Φωνή της

στο ρυθμό της Ταραντέλας.

Αγγίζω την ψυχή της

στο μαζεμένο Πόνο της Ιστορίας.

Εκεί, στα μονοπάτια του Ολύμπου

στα λημέρια του Απόλλωνα.

Κάθε μέρα κομματιάζει την ψυχή μου

η Φωνή της.

Μόνο σαν χορέψεις Πυρρίχιο

Με τους προγόνους σου

Μόνο στο μονοπάτι του Φωτός

αν δοκιμάσεις να περπατήσεις

κομματιάζεται  έτσι η ψυχή σου.

Πώς να μαζέψεις τόσες Πέτρες;

Ούτε ο δυνατός αγέρας που ήρθε

με τόσο Μύρο του Πέλαγου,

να χαϊδεύει γλυκά τις καστανιές

εκεί στις ράχες του Ολύμπου

Ούτε η σιωπή των Θεών

που απλώθηκε πάνω μου

Μπορούν να γιατρέψουν

το Μαζεμένο Πόνο

Της Φωνής της.

Στάθηκα στην άκρη του βράχου

Να δω τουλάχιστο Άσπρο Πανί…

                                                                             29-12-2009