Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

Η συντροφιά της θάλασσας είναι το ακρογιάλι

και στ' ακρογιάλι συντροφιά πεύκα πράσινα πεύκα.

και στη ματιά σου συντροφιά αστέρι κρυμμέν' αστέρι

Λίγο πιο κει, λίγο πιο δω

οι δρόμοι πάλ' είναι άδειοι

γιατί ΄ναι άδεια η καρδιά

π' αλόγιστα προσμένει.

Τώρα δεν έχεις να πιαστείς στο κύμα στ΄ ακρογιάλι

μήτε θα ξαναδείς ποτέ τα πράσινά της μάτια.

Όλα τα πήρε ο άνεμος που χάιδευε τη μορφή της

σκύψε ζεστά και κράτησε το δάκρυ απ’ τ΄ ακρογιάλι..

ο δείμος του πολίτη είπε...: Πολύ θαλασσινό ποιηματάκι. Πολύ ρομαντικό.; 9/1/10, 10:07 π.μ.
Υπατία είπε...: Είναι όταν είσαι 19 χρονών!; 9/1/10, 2:20 μ.μ.
φτερό στον άνεμο... είπε...: Καλησπέρα, μπήκα στο ιστολόγιό σας τυχαία νομίζοντας πως είναι μιας φίλης μου που χρησιμοποιεί το ίδιο όνομα
http://pomfolyges.blogspot.com/

Καλώς σας βρήκα και εσάς!

Υγ Εεεεεεεεε αν βρω και τρίτη Υπατία θα το χάσω τελείως!!!!!; 10/1/10, 6:50 μ.μ.
Υπατία είπε...: Καλώς ήρθες. Ευχαριστώ που μούδωσες την ευκαιρία να ανακαλύψω μια ΥΠΑΤΙΑ. Νάσαι καλά φτερό στον άνεμο; 10/1/10, 7:07 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Καλό!; 12/1/10, 1:43 π.μ.
Υπατία είπε...: Πέτρο γράφε όνομα!; 12/1/10, 1:45 π.μ.
JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...: ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!; 16/1/10, 4:07 μ.μ.
Υπατία είπε...: Ευχαριστώ SKROYTZAKO. Να είσαι καλά.; 16/1/10, 7:36 μ.μ.