Συνήγορος του Δημότη ή
Αυτοδιοίκηση σε νέους δρόμους Σύνθεσης και Διαλόγου
Αυτές τις ημέρες σε όλα τα δημοτικά συμβούλια της χώρας γίνεται η επιλογή του "Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης" ή απλά συνηγόρου του Δημότη.
Καθιερώθηκε, ως νέος θεσμός, από το νόμο του Καλλικράτη.
Συνοπτικά οι αρμοδιότητες του είναι:
- να φέρει πιο κοντά δημοτική αρχή και δημότες
- να κάνει προσιτή τη δημοτική αρχή στους πολίτες
- να διαμεσολαβήσει ώστε να τηρείται η νομιμότητα
- να καταπολεμήσει την κακοδιοίκηση με παρεμβάσεις στο δήμαρχο ή το δημοτικό συμβούλιο
- να προασπίσει τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών από την αυθαιρεσία της εξουσίας
- να παρεμβαίνει συμβουλευτικά σε διοικητικές πράξεις
- να διατυπώνει προτάσεις
- να συντάσσει ετήσια έκθεση που συζητείται στο δημοτικό συμβούλιο κλπ.
Δεν έχει από το νόμο εκτελεστικές αρμοδιότητες. Έχει ίσως μια ειδική πολιτική βαρύτητα η όποια παρέμβασή του.
Ο νομοθέτης όρισε ότι η εκλογή του γίνεται από τα 2/3 του δημοτικού συμβουλίου και όχι με απλή πλειοψηφία.
Θα προσπαθήσω να προσεγγίσω το ζήτημα αυτό κάτω από το πρίσμα μιας νέας κατάστασης που δημιουργήθηκε με τους νέους δήμους. Πιο ειδικά μάλιστα για το Δήμο Παύλου Μελά.
Στην πρώτη συνεδρίαση, στις 11-02-2011, για την εκλογή του συμπαραστάτη του δημότη δεν εξελέγη κανείς από τους πέντε (5) πολίτες που υπέβαλλαν υποψηφιότητα. Μάλιστα ο εκλεκτός της διοίκησης έλαβε στην πρώτη ψηφοφορία 24 ψήφους. Δεν τον ψήφισαν 2 τουλάχιστον σύμβουλοι της πλειοψηφίας δεδομένης της δήλωσης συμβούλου της μειοψηφίας ότι θα τον υπερψηφίσει.
Ας υποθέσουμε ότι η πλειοψηφία κατορθώνει με παρασκηνιακές προσωπικού επιπέδου μεθοδεύσεις να βρει τους 27 ψήφους (στους 41) που απαιτούνται για την εκλογή του προσώπου που η ίδια επέλεξε ότι την εκφράζει. Το μόνο που θα καταφέρει είναι να ικανοποιήσει την μονοπαραταξιακή αλαζονεία της.
Φυσικά και δεν αποδέχεται δύο σημαντικά πράγματα που έθεσε το νέο πνεύμα του Καλλικράτη, αλλά απαιτούν και οι καιροί. Ποια είναι αυτά:
- Ο αριθμός 2/3 επιβάλλει ένα νέο Ήθος ΣΥΝΘΕΣΗΣ, ΔΙΑΛΟΓΟΥ και ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ προς το ΜΕΛΛΟΝ. Αυτό σημαίνει ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ με ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ. Σημαίνει πνεύμα συνεργασίας. Όχι πάντως στείρα παραταξιακή λογική.
- Μια πολιτική πραγματικότητα που πρέπει να ανατραπεί. Ότι οι παρατάξεις που διεκδίκησαν την εξουσία στους δήμους και στην περίπτωσή μας, στο Δήμο Παύλου Μελά, είναι μικρές για τις ανάγκες ενός τέτοιου δήμου. Αν δεν το αντιλήφθηκαν ακόμη και κυρίως η παράταξη του νυν δημάρχου θα το καταλάβουν σύντομα κάτω από το βαρύ φορτίο των υποχρεώσεων να θεμελιώσουν μια νέα αυτοδιοικητική , σύγχρονη και δυναμική Αρχή που να υπηρετεί τον Πολίτη και τον Τόπο.
Με λίγα λόγια καλείται η πλειοψηφία να αποδείξει ότι πορεύεται στο Αύριο με λογική ΔΙΑΛΟΓΟΥ και ΣΥΝΘΕΣΗΣ πάνω στα υπαρκτά ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ του Δήμου μας και ΟΧΙ με λογική ΜΟΝΟΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΗΣ επάρκειας και εγωισμού που αυτή θα πληρώσει στο τέλος.
Στην περίπτωση λοιπόν της εκλογής του συμπαραστάτη του Δημότη έδωσε εξετάσεις και απέτυχε παταγωδώς.
Φοβικά σύνδρομα, υποσχέσεις και εγωισμοί δεν επέτρεψαν την κυρίαρχη ομάδα περί τον δήμαρχο να δει το Δάσος. Αγκάλιασαν το δένδρο.
Καλούνται να αποδείξουν, αν εννοούν όσα ΕΙΠΑΝ, σε όσους τους στήριξαν στον δεύτερο γύρω των εκλογών και τους επέτρεψαν (μια μειοψηφία του 24,5%) να διοικούν σήμερα.
Να δείξουν ότι μπορούν να υπερβούν μικρότητες νομής εξουσίας και μονομέρειες εις βάρος του Αύριο.
Ας απλώσουν το χέρι σε όσους είναι πρόθυμοι να το αποδεχτούν.
Να αποδείξουν ότι θεσμοί όπως ο συμπαραστάτης του Δημότη είναι ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ για υπέρβαση.
ΜΟΝΟ ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟ, ΙΚΑΝΟ και ΕΓΝΩΣΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ ΠΡΟΣΩΠΟ θα μπορούσε να επιλεγεί σε μια τέτοια θέση. Αλλά με διαδικασίες ΔΙΑΦΑΝΕΙΣ, ΑΝΟΙΚΤΕΣ και κάτω από ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΘΕΣΜΙΚΗ και όχι υπόγειες προσωπικές κουβέντες.
Υ.Γ. Τα παραπάνω αποτελούν το πνεύμα της τοποθέτησής μου στο δημοτικό συμβούλιο στις 11-2-2011