Φωτοσκιές στο χρόνο

ΣΤ΄ Αρρένων 1972, Ρούπελ

Ε΄

Πού 'ναι αυτός που τραγουδάει τον αυγερινό

αυτός που τραγουδάει

τη βουή της θάλασσας

αυτός πού παλεύει

το σκοτείνιασμα τ΄ ορίζοντα;

Πούναι αυτός που τραγουδάει το χθες

αυτός που δουλεύει το σήμερα

αυτός που χαμογελάει το αύριο;

Αυτός ζεσταίνει σαν τον ήλιο

δροσίζει σαν τ' αγέρι.

Αυτός ο χτύπος της καρδιάς μας

πού πασχίζει να σηκωθεί ψηλά. .

Πιο ψηλά

λίγο πιο ψηλά.

Πιο απλά

λίγο πιο απλά.

Ναι. Αυτός που θα τραγουδήσει πιο απλά

θα ναι σαν και μας

Μόνο θα ξέρει καλύτερα από μας

να δίνει το χέρι

να χαμογελάει.

Γ. Καριπίδης, Φτερουγίσματα

Αντί απαγγελίας στη ζεστή ποιητική βραδιά "Ελάτε μ' ένα ποίημα" και στα όμορφα νιάτα του 1ου Λυκείου Σταυρούπολης

Μνήμες ΣΤ΄ Αρρένων

Ημερήσια εκδρομή στους Ευζώνους το 1972. Πρώτος αριστερά ο Ποιμενίδης Γιώργος που "ευθύνεται" για αρκετές συγκεντρώσεις αυτής της παρέας με πρώτη το 1992!

Τα παιδιά του 1ου Γυμνασίου μαζεύουν φωτογραφικό υλικό. Δημιουργούν με υπομονή το ιστορικό αρχείο του σχολείου μας.

μοίρα κι άνθρωποι

Αν αξιώσει και φτερουγίσουν πάλι

τα πουλιά της ελπίδας

το βλέμμα μου θα στρέψω σ΄ ήσυχες αμμουδιές

να παλέψει με τη μουσική της αφρισμένης θάλασσας

κι ας γκρεμιστεί

στα βράχια της λησμονιάς.

Αν αξιώσουν να μην ανθίσουν πάλι

τ' άνθη της καρτεροσύνης

θα χαράξω τα φτερουγίσματα της ψυχής

με τα χρέη της ζωής μου

σε σώματα ατσαλένια και θαμπά

και θα μετρώ τα παιδιά που θα γεννηθούν

στ΄ αγνάντεμα της ελπίδας

και της καρτεροσύνης.